معرفی
پایلی یک محیط یادگیری و نوآوری در زمینه دانش کامپیوتر برای نوجوانان است.
هدف پایلی گسترش دسترسی همیشگی، آسان، و رایگان به دانش کامپیوتر برای همه نوجوانان است.
فضای مدرن پایلی متناسب با علایق و نیازهای نوجوانان و بر پایه انجام و نوآوری طراحی شده است تا یادگیری دانش کامپیوتر را به فرآیندی سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز برای آنها تبدیل نماید. در واقع، تیم طراحی و اجرای پایلی علاوه بر متخصصین باتجربه علوم کامپیوتر، شامل برنامه‌نویسان نوجوان نیز می باشد.
پایلی نهایتی برای سطح توانایی، ایده‌پردازی، و نوآوری نوجوانان متصور نیست. بنابراین، با وجود ارائه بسیار ساده برای همه سطوح مهارتی نوجوانان، ابزارهای پوشش داده شده در پایلی به گونه‌ای انتخاب شده اند که انجام پیشرفته‌ترین پروژه‌ها با آنها امکان‌پذیر باشد. در واقع، این ابزارها، مانند پایتون، هم اکنون در پیشروترین شرکت های کامپیوتری مثل گوگل در حال استفاده می‌باشند.
توسعه پایلی
پایلی یک پروژه اجتماعی است که توسعه آن بر فلسفه آموزش باز و با همکاری توسعه‌دهندگان داوطلب انجام می‌شود.
توسعه پایلی با همکاری بسیار نزدیک با مدارس و به ویژه خانه ریاضیات اصفهان انجام می‌شود.
یاری به پایلی
با یاری به پایلی به گسترش دانش برنامه‌نویسی در میان کودکان و نوجوانان و تأثیر مثبت آن بر آینده آنها مشارکت می‌نمایید.
پیوستن به تیم توسعه‌دهندگان: توسعه دوره‌های یادگیری، خواندنی‌ها، و دیگر محتوای آموزشی و پرورشی پایلی بدون مشارکت داوطلبان امکان‌پذیر نمی‌باشد. برای پیوستن به تیم توسعه با ما تماس بگیرید.
اطلاع‌رسانی: پایلی را در تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید و پست‌های آن را به اشتراک بگذارید.
تدریس: اگر معلم هستید پایلی را به دانش‌آموزان خود معرفی و از آن برای آموزش در کلاس درس استفاده نمایید. انتقال مشکلات و علایق دانش‌آموزان به تیم پایلی نیز در بهبود مجموعه بسیار سودمند خواهد بود.
اهدای مالی: اهدای مالی شما به گسترش دسترسی به دانش کامپیوتر برای دانش‌آموزان و خلق انگیزه و فرصت‌های یادگیری برای آنها کمک بسزایی می‌کند. برای اهدا با خانه ریاضیات اصفهان تماس بگیرید.
تیم توسعه‌دهندگان پایلی (به ترتیب الفبا)
نگین رادمنش – خانه ریاضیات اصفهان
امین راسخ – Xylem و Texas A&M University
محمد راسخ – شرکت فرادرس و دانشگاه صنعتی بیرجند
علی موسی‌زاده – مدرسه ذاکر حسینی شیراز
طاهر نوحی – خانه ریاضیات اصفهان
ایرج هیرمن‌پور – سازمان ABET
و با تشکر از
فرزانه تکبیری – University of Minnesota